Visserij en scheepvaart

 

Visserij

Vanuit een commerciële invalshoek gezien zijn de mossel- en garnalenvisserij de belangrijkste visserijen in de Waddenzee. Deze visserijen opereren normaal gesproken binnen twaalf zeemijlen van de kust en worden op nationaal niveau slechts binnen 3 zeemijlen gereguleerd. Alle andere regelgeving moet worden opgesteld in overeenstemming met het gemeenschappelijk visserijbeleid van de Europese Unie en valt buiten de bevoegdheid van een enkel land.

In de Esbjerg-verklaring van 1991 werden gemeenschappelijke trilaterale beleidsdoelstellingen voor de visserij aangenomen, zij maken deel uit van het Waddenzee Plan. De doelstellingen omvatten de verplichting om negatieve effecten op de flora en fauna van de zeebodem te verminderen en om genoeg voedselbeschikbaarheid voor vogels te waarborgen. Om de soortgelijke Natura 2000-doelstellingen handen en voeten te geven, werden in nauwe samenwerking met de visserijsector en groene ngo's beleidsprincipes voor duurzame visserij ontwikkeld. Deze werden in de Tønder-verklaring van 2014 aangenomen.


 

Scheepvaart (PSSA)

Het door getijden beïnvloede ecosysteem van de Waddenzee met zijn uitzonderlijk hoge dynamiek en zijn mondiale betekenis, is kwetsbaar voor de impact van de internationale scheepvaart. De aangrenzende Noordzee is echter een van 's werelds drukste gebieden wat betreft de internationale scheepvaart. Daarom heeft het Marine Environment Protection Committee (MEPC) van de Internationale Maritieme Organisatie (IMO) in oktober 2002 grote delen van de Deense, Nederlandse en Duitse Waddenzee aangewezen als Particularly Sensitive Sea Area (PSSA). Daarmee werd de aanvraag van de drie Waddenzee-landen, overeengekomen tijdens de Esbjerg-conferentie in 2001, gehonoreerd.

Een PSSA is een gebied dat speciale bescherming nodig heeft van de IMO vanwege het belang van het gebied om erkende ecologische, sociaaleconomische of wetenschappelijke redenen en dat mogelijk kwetsbaar is voor schade veroorzaakt door internationale maritieme activiteiten. In PSSA-gebieden kunnen specifieke maatregelen worden toegepast om toezicht te houden op de maritieme activiteiten in dat gebied. Zulke maatregelen zijn bijvoorbeeld routeringsmaatregelen, de strikte toepassing van de voorschriften van het MARPOL-verdrag omtrent het loosgedrag en de vereiste uitrusting voor schepen zoals olietankers; en de installatie van Vessel Traffic Services (VTS).

Tijdens de Trilaterale Regeringsconferentie op Sylt (2010) werd een evaluatierapport van de Southampton Solent University over de Waddenzee als PSSA gepresenteerd. Zoals afgesproken in de Sylt-Verklaring zijn een visie en operationele plannen voor het PSSA-gebied ontwikkeld en vastgesteld.